iTunes Music Store-ը գործարկվել է 2003 թվականի ապրիլի վերջին: Սկզբում օգտատերերը կարող էին գնել միայն երաժշտական հետքեր, սակայն երկու տարի անց Apple-ի ղեկավարները մտածեցին, որ արժե փորձել սկսել երաժշտական տեսահոլովակների վաճառքը հարթակի միջոցով:
Վերոհիշյալ տարբերակը տրվել է օգտատերերին iTunes 4.8-ի ժամանումից հետո և ի սկզբանե բոնուսային բովանդակություն էր նրանց համար, ովքեր գնել էին ամբողջ ալբոմ iTunes Music Store-ից: Մի քանի ամիս անց Apple-ն արդեն սկսել է հաճախորդներին առաջարկել անհատական երաժշտական տեսահոլովակներ, ինչպես նաև, օրինակ, Pixar-ից կարճամետրաժ ֆիլմեր կամ ընտրված հեռուստաշոուներ գնելու հնարավորություն: Մեկ ապրանքի գինը 1,99 դոլար էր:
Ժամանակի համատեքստում Apple-ի որոշումը՝ սկսելու տեսահոլովակներ տարածել, լիովին իմաստալից է: Այն ժամանակ YouTube-ը դեռևս սկզբնական փուլում էր, և ինտերնետ կապի աճող որակն ու հնարավորությունները օգտվողներին ավելի շատ հնարավորություններ էին տալիս, քան նախկինում: Վիդեո բովանդակություն գնելու տարբերակը արժանացել է օգտատերերի բավականին դրական արձագանքին, ինչպես նաև հենց iTunes ծառայությանը:
Բայց վիրտուալ երաժշտության խանութի հաջողությունը որոշակի վտանգ էր ներկայացնում այն ընկերությունների համար, որոնք մեդիա բովանդակություն էին տարածում դասական լրատվամիջոցներով: iTunes-ի նման մրցակցությունից հետ չմնալու համար որոշ հրատարակիչներ սկսեցին վաճառել ձայնասկավառակներ բոնուսային նյութերով երաժշտական տեսահոլովակների և այլ նյութերի տեսքով, որոնք օգտատերերը կարող էին նվագել՝ CD-ն իրենց համակարգչի սկավառակի մեջ դնելով: Այնուամենայնիվ, բարելավված ձայնասկավառակը երբեք չի հանդիպել զանգվածային ընդունման և չի կարող մրցել այն հարմարության, պարզության և օգտագործողի համար հարմարության հետ, որն առաջարկում էր iTunes-ն այս առումով. դրա միջոցով տեսանյութեր ներբեռնելը նույնքան պարզ էր, որքան երաժշտություն ներբեռնելը:
Առաջին երաժշտական տեսահոլովակները, որոնք սկսեցին առաջարկել iTunes-ը, բոնուսային նյութերով երգերի և ալբոմների հավաքածուների մի մասն էին, օրինակ՝ Feel Good Inc. Gorillaz-ի կողմից, Հակաթույնը Morcheeba-ի կողմից, Warning Shots by Thievery Corporation կամ Pink Bullets by The Shins-ի կողմից: Տեսանյութերի որակը զարմանալի չէր այսօրվա չափանիշներով. շատ տեսանյութեր առաջարկում էին 480 x 360 պիքսել լուծում, բայց օգտատերերի ընդունելությունն ընդհանուր առմամբ դրական էր: Վիդեո բովանդակության կարևորությունը հաստատվեց նաև հինգերորդ սերնդի iPod Classic-ի ժամանումով՝ վիդեո նվագարկման աջակցության առաջարկով։